Nicea, zwana przez Turków Iznik, należy do najważniejszych miast temu Anatolikon. Współrzędne geograficzne miasta to 40°25′44″N 29°43′10″E. Miasto nad brzegami jeziora Askania założyli żołnierze Aleksandra Wielkiego pochodzący z lokryjskiej wsi o tej nazwie. Nicea przez wieki rywalizowała z pobliską Nikomedią o godność pierwszego spośród miast hellenistycznej, a następnie rzymskiej Bitynii, z czasem wyprzedzając rywalkę. Tu odbyły się dwa sobory powszechne - pierwszy z nich w 5833 r. potwierdził Bóstwo Chrystusa, zaś drugi w 6295 r. potępił herezję ikonoklazmu i zatwierdził kult ikon jako prawosławny; na jego pamiątkę pierwsza niedziela Wielkiego Postu jest obchodzona jako Triumf Ortodoksji. Nicea z racji położenia w pobliżu Konstantynopola stanowi istotny obiekt strategiczny, wielokrotnie zajmowany przez buntowników. W wyniku ostatniego z buntów, wznieconego przez generała Nicefora Melissena, który uzurpował sobie cesarską purpurę, miasto wpadło w 6589 r. w ręce Seldżuków; kilkanaście lat później odzyskano je, ale zniszczeń do dziś nie udało się odbudować.
Brama Konstantynopolitańska
Inna z bram miasta
Mury miasta pilnie wymagają odbudowy
Zatopione pozostałości bazyliki św. Neofita
