Wielki Pałac w Konstantynopolu (gr: Μέγα Παλάτιον), znany jest także pod nazwą Święty Pałac (gr: Ιερόν Παλάτιον, łac: sacrum palatium). Pałac cesarski położony jest na południowo-wschodnim krańcu miasta nad Propontydą i cieśniną Bosfor. Dzielnica, w której znajduje się pałac nosi nazwę Bukoleon, od stojących tam ogromnych posągów byka i lwa. Pałac służy jako główna siedziba cesarzy bizantyjskich od roku 330 do 2024 i jest centrum cesarskiej administracji przez wiele lat.
Jego budowę rozpoczął cesarz Konstantyn Wielki. Później, aż do epoki Komnenów prawie każdy cesarz powiększał czy przebudowywał kompleks pałacowy.
Wielki Pałac nie stanowi jednego budynku, lecz ogromny kompleks obiektów o różnym przeznaczeniu. Prowadzi do niego kilka bram, centralne wejście prowadzi przez bramę o nazwie Chalke, za którą wznosi się pałac Magnaura. Za nim znajdują się pomieszczenia gwardii pałacowej. Tuż obok znajduje się pałac Dafne ze słynnymi salami:
Augusteus (do VI wieku sala tronowa, później miejsce koronacji cesarzowych),
Sala Dziewiętnastu Łóż (odbywały się tu wielkie bankiety wydawane przez cesarzy),
Konsistorium (miejsce zebrań zwoływanych przez cesarza dygnitarzy i senatorów).
Dalej, za pałacem Dafne, znajdował się właściwy Święty Pałac, gdzie znajdowały się komnaty cesarza. Niedaleko wybudowano szatnie cesarskie, skarbiec oraz Komnatę Purpurową i salę porodową cesarzowych (Porfirowa Komnata).
Jak pisze Waldemar Ceran:
W kompleksie stało również wiele obiektów sakralnych. Stały tam, prócz wielu kaplic, liczne kościoły: św. Zofii, św. Demetriusza, Eliasza, św. Sergiusza i Bachusa nazywany małą Hagią Sofią oraz Piotra i Pawła.(...) Do Wielkiego Pałacu należało jeszcze wiele budowli i pawilonów, z których warto wymienić chociażby: Sigmę, Oktagon, Trikonchę, Pentakubikilum, galerie i portyki oraz stadion Tzykanisterion, gdzie cesarze grali w polo. (...)
Daphne
Ganek Daphne
Daphne Dziedziniec i Octagon
Przejście do Kathisma i św. Szczepana
Onopous & Augusteus
Onopous
Sala Tronowa
Zeuxippos
Zeuxippos
