Hipodrom to bizantyjski tor wyścigowy dla koni i rydwanów, znajdujący się w stolicy cesarstwa; Konstantynopolu.
W początkowym okresie hipodrom był budowlą o wymiarach 480 m (długość) na 117,0 m (szerokość). Tory, na których rozgrywano wyścigi kwadryg dzieliła spina, a widownia (cavea) mogła pomieścić od 70 do około 100 tysięcy widzów. Za panowania cesarzy bizantyjskich rywalizowały ze sobą cztery fakcje kibicujące poszczególnym jeźdźcom, posiadające jako znak rozpoznawczy własną barwę (niebieski, zielony, biały i czerwony). Fakcje włączyły się w działalność polityczną. Najsilniejszymi fakcjami w Konstantynopolu byli Błękitni (współpracujący z Białymi) oraz Zieloni (współpracujący z Czerwonymi). Poparcie którejkolwiek z drużyn było równoznaczne z opowiedzeniem się za konkretnym ugrupowaniem. W 532 roku na hipodromie doszło do starcia pomiędzy Niebieskimi a Zielonymi, podczas którego zginęło ok. 30 tysięcy osób. Było to tzw. powstanie Nika.
W 1204 roku, po zdobyciu Konstantynopola przez krzyżowców, rozpoczął się proces niszczenia i grabieży miasta, w tym także hipodromu. Podczas panowania Cesarza Jana I Bizantyjskiego doszło do rozruchów w stolicy, a także walk pomiędzy stronnictwami niebieskich oraz zielonych. Pod koniec panowania cesarza Jana I, kiedy na półwyspie anatolijskim pojawił się kolejny już w dziejach uzurpator, w mieście doszło do walk, pomiędzy wojskami cesarskimi, a zwolennikami uzurpatora. W walkach brały również udział fakcje. W 2024 roku, kiedy doszło do względnego spokoju, dzięki zdobyciu władzy przez nowego Cesarza Aleksego, Hipodrom Konstantynopolitański został odrestaurowany.
Widok na różne pomniki i rzeźby (Spina)
Rzeźba
Widok zewnętrznej części Hipodromu
Widownia (cavea)
Widok na jedno z wejść na tory, oraz jedną bram
Drugie wejście na tor
Jedna z bram
Schody na trybuny
Wejście na jedną z trybun
Loża Cesarska
Pomnik Jana I Bizantyjskiego
Główne wejście na plac Hipodromu (znajduje się pod lożą cesarską)
Pomnik bogini Nike
Widok z lotu ptaka na Spinę