Cesarstwo Bizantyjskie

Według legend Edessa była pierwszym miastem założonym po potopie. W tradycji zaś muzułmańskiej biblijne miejsce narodzin patriarchy Abrahama w Ur łączone jest nie z miastem chaldejskim, lecz właśnie z Urfą, co czyni miasto miejscem muzułmańskich pielgrzymek.
Historyczne początki dzisiejszego miasta należy wiązać z kolonią macedońskich żołnierzy Seleukosa Nikatora którzy osiedlili się w istniejącej już greckiej osadzie i przemianowali ją na Edessę by upamiętnić miasto o tej samej nazwie znajdujące się w Macedonii. Miasto położone na jedwabnym szlaku szybko stało się ważnym ośrodkiem handlu. W II połowie II wieku p.n.e. tereny miasta i regionu zostały opanowane przez plemiona przybyłe z północnej Arabii które utworzyły królestwo Osroene pod rządami dynastii Abgarów (132 p.n.e.–244 n.e.). Dzięki życzliwości królów którzy tolerowali mieszankę religijną w regionie miasto stało się jednym z pierwszych ośrodków chrześcijaństwa . Zgodnie z podaniem pierwszym biskupem Edessy był Tadeusz-jeden z 72 uczniów jak chce tradycja wschodu, lub Juda Taduesz jak twierdzi się w kręgu łacińskim. Około 204 r. król Abgar IX nawrócił się na chrześcijaństwo, co wpłynęło na znaczny rozwój chrześcijaństwa w mieście i okolicach; w okolicach powstały też liczne klasztory. W 232 sprowadzono do Edessy z Indii relikwie świętego Tomasza Apostoła. Obok chrześcijaństwa "głównego nurtu" w mieście istniały sekty takie jak Eklsaici czy ich następcy Manichejczycy. Po zamordowaniu ostatniego króla Edessy na rozkaz Karakalli miasto weszło w skład Imperium Rzymskiego co przyniosło chrześcijanom prześladowania. W IV w edessie rozwijał się monofizytyzm rozpowszechniany przez biskupa Edessy Jakuba-założyciela Syryjskiego Kościoła Prawosłąwnego. Począwszy od VI w. w Edessie przechowywano przedmiot, utożsamiany z mandylionem. Powszechnie przypisywano mu cudowną właściwość ochrony miasta przed wrogami. W wielu przekazach mówi się o cudownym ocaleniu Edessy w czasie najazdu perskiego. Niedługo potem Edessa padła jednak łupem Arabów. W X w. ekspansję na wschód podjęło cesarstwo bizantyńskie; w 944 wojska Bizancjum stały pod Edessą. Cesarz Roman Lekapen zgodził się na odstąpienie od oblężenia, pod warunkiem wydania przez Arabów mandylionu. Cudowny wizerunek został z wielką pompą przewieziony do Konstantynopola, do którego wkroczył 15 sierpnia 944 r. Miasto wpadło ponownie w chrześcijańskie ręce na mocy układu pokojowego po krucjacie prowadzonej pod przywództwem Jana I który oddał miasto w zarząd księciu armeńskiemu Gagikowi. Po śmierci tegoż i kryzysie państwa nowy cesarz włączył miasto wraz z okręgiem do władztwa króla Jerozolimy.

Obrazek znikł... jakowyś rabusie pewnie ukradli grafikę przedstawiającą to miasto... Być może to ci sami co zakłócają porządek w Temie Anatolikon... kto wie... ?

Na terenie Królestwa Jerozolimy jest dużo rabusiów, ale mogą to być Saraceni

Król Jerozolimy będzie musiał zrobić porządek z takimi rzeczami. Nie mogą w biały dzień znikać całe miasta.

Zgadzam się, do Króla Jerozolimy dołączą Templariusze,
już jeden oddział został wysłany

Wpierw może zanim krzyżowcy ruszą z kolejnymi krucjatami przeciw saracenom, to może w pełni opanują swoja wyspę, oraz ją dobrze opiszą.

Król Maurycy oczekiwał posłańca z dokumentami z Edessy. Miał dotrzeć w piątek. Pierwszy dzień nieobecności nie wzbudził żadnych emocji jako że droga z Edessy do Jerozolimy jest daleka i częściowo w trudnym terenie to mogły powstać opóźnienia. Kolejnego dnia monarcha również nie zwrócił uwagi na nieobecność emisariusza. Trzeciego dnia już pytał co jakiś czas sług czy posłaniec już przybył.
Wreszcie po niedzieli król nakazał szykować posłańców do Antiochii i Trypolisu. Jakimś cudem informacja na ten temat znalazła na Wzgórzu Światynnym (czyżby jacyś szpiedzy w pałacu ) więc gdy dwa oddziału po dwudziestu turkopoli stały w szyku gotowe do wymarszu. z miasta u ich boku stanęli niezwodni towarzysze broni-rycerze w białych płaszczach z czerwonym krzyżem.
Wzmocnione oddziały wyruszyły do miejsc docelowych.

Oddziały bez przeszkód dotarły do Antiochii i Trypolisu. W miastach już wiedziano o losie Edessy. Została ona złupiona przez Turków Seldżuckich. Był to największy jak dotąd napad, ale po najeździe na miasto rozpoczęły się pomniejsze rajdy na wioski które kasztelanowie próbowali powstrzymać z kilkoma sukcesami. Turbessel obroniło się przed szturmem trzy dni wcześniej. Tym czasem wyprawy łupieżcze rozlały się na tem Anatolikon. Tureckie zagony zapuszczają się aż w okolice Germanikei.
@Jan I Bizantyjski Gdzie się spotykamy? Germanikea? Antiochia?

Jako że jeszcze niepełnym moje raporty ze spisu, zgromadzę siły w Germanikei i tam będę oczekiwał posiłków lennych. Nie obiecuje jednak jeszcze wielkich oddziałów chyba że nasz szlak wojenny ruszy przez moje okoliczne włości bym zebrał dodatkowe siły.

Posłałem też do Tyany mojego przybocznego aby zgormadzil stamtąd posiłki, jednak nie oczekuje piorunującej liczby ostrzy.