Cesarstwo Bizantyjskie

Miasto zostało założone przez króla Judei Heroda Wielkiego na terenie wcześniejszego, hellenistycznego Pyrgos Stratonos (Stratonospyrgos) i nazwane na cześć Cezara Oktawiana Augusta. Dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej nazwie, miastu nadano przydomek Maritima. Siedziba rzymskich prokuratorów i stolica rzymskiej prowincji Judei.

Cesarz Wespazjan podniósł je do rangi kolonii rzymskiej z tytułem Colonia Primo Flavia Augusta Caesariensis. Za panowania Aleksandra Sewera miastu nadano nazwę Metropolis Provinciae Syriae Palestinae. Cezarea występuje często w źródłach starożytnych, a dokładnie została opisana przez Józefa Flawiusza w „Dawnych dziejach Izraela” i „Wojnie żydowskiej”.

Cezarea straciła na znaczeniu w okresie panowania bizantyjskiego i arabskiego. Na krótko zalazła się w domenie króla jerozolimskiego który rozpoczął budowę zamku na miejscu dawnego pałacu gubernatorów rzymskich i bizantyjskich. Po sprzedaży miasta wraz z przyległościami budowa zwolniła, choć nie została wstrzymana. To stało się gdy wybuchła wojna domowa w cesarstwie. Na nowo prace ruszyły po zakończeniu konfliktu i ponownym przejściu miasteczka pod władzę króla Jerozolimy.