Cesarstwo Bizantyjskie

(Tagma tou Archontopouloi)

„Synowie Poległych, Straż Chwały Imperium”

Archontopouloi (gr. Ἀρχοντόπουλοι - „Synowie Dowódców”) to elitarna gwardia konna cesarstwa, powołana do życia po krwawych wojnach z koczownikami. Jej trzon stanowią sieroty po poległych oficerach, wychowane w pałacowych koszarach w duchu absolutnej lojalności wobec tronu. Licząca 2000 jeźdźców jednostka dzieli się na 10 Bandonów (po 200 żołnierzy), z których każdy pełni unikalną rolę. Jednostka wchodzi w skład Tagmaty. (Tágma tōn Archontopouloi)

Archontopouloi szkolą się od dziecka w cesarskich akademiach, gdzie uczą się jazdy konnej, taktyki i sztuki dowodzenia. Ich konie to rasowe wierzchowce z cesarskich hodowli, a znakiem rozpoznawczym są pierścienie z herbami poległych rodziców, noszone na rękawicach. W walce łączą dyscyplinę z fanatyzmem – wierzą, że śmierć w służbie cesarza połączy ich z przodkami w niebie.