Trypolis
: 13 lut 2024, 15:26
Miasto założone przez Fenicjan, od IV wieku p.n.e. pod panowaniem perskim stolica federacji miast-państw fenickich: Sydonu, Tyru i Arwadu. Następnie pod panowaniem Hellenistycznym miasto uzyskało autonomię a także status regionalnej potęgi handlowej, szczególnie w handlu drewnem cedrowym. Rozwinął się również przemysł stoczniowy.
W okresie rzymskim w Trypolisie wzniesiono ważne budynki użyteczności publicznej, w tym stadion miejski czy gimazjoną, ze względu na strategiczne położenie miasta w połowie drogi cesarskiej nadmorskiej autostradzie prowadzącej z Antiochii do Ptolemaidy . Ponadto Trypolis zachował tę samą konfigurację trzech odrębnych i niezależnych administracyjnie dzielnic ( Aradyjczyków, Sydończyków i Tyryjczyków ). Terytorium poza miastem zostało podzielone pomiędzy trzy dzielnice.Pod koniec III wieku w latach od około 270 do 286 w Trypolis znajdowała się rzymska mennica. W 488 roku św. Sewer z Antiochii zwany później Światłem Syryjczyków został ochrzczony w kościele św. Leoncjusza w Trypolisie
Trypolis został zdobyty po raz pierwszy przez dowódcę Yuqna w roku 18 ery muzułmańskiej (639/640 n.e.) następnie Cesarstwo Rzymskie ponownie zajęło część jego wybrzeża Kiedy kalif Utman mianował Muawiję zarządcą nad Lewantem, Muawija wysłał Sufyana bin Mujiba al-Azdiego do Trypolisu, aby go odbił co też stało się po długim oblężeniu i ewakuacji Rzymian przez morze.
Pod panowaniem arabskim Trypolis był miastem portowym dla Damaszku; drugim po Aleksandrii port wojskowym ; dobrze prosperujący ośrodek handlowy i stoczniowy; bogate księstwo pod rządami emirów z rodu Banu Ammar. Adminstracyjnie Trypolis podlegał jurysdykcji wojskowej prowincji Damaszek.
W okresie kryzysu kalifatu Abbasydów teren dostał się pod włądzę konkurencyjnej dynastii Fatymidów. Pod ich panowaniem w Libanie rozwinęła się produkcja wraz z eksportem tkanin i dywanów. Podczas wizyty podróżnika Nasir-i-Khusrau w 1047 r. oszacował wielkość populacji Trypolisu na około 20 000, a całą populację stanowili szyici. Pod rządami Amina al-Dawli z rodu Banu Ammar który cały czas utrzymał władzę w mieście miasto pozostało centrum handlowym i stało się intelektualnym centrum szyizmu , posiadającym bibliotekę liczącą 100 000 woluminów. Rządy muzułmanów skończyły się wraz z przybyciem krzyżowców pod wodzą czarnogórskiego księcia Vlada Petrovica. Od tamtego czasu Trypolis ma niejednorodną populację, w Łacinników, Greków , Ormian , Maronitów , Nestorian , Żydów i muzułmanów. W miesie nad którym góruje „Góra Pielgrzyma” z cytadelą zbudowano m.in.: „Kościół Grobu Świętego na Górze Pielgrzyma (obejmujący sanktuarium szyickie) oddane obecnie muzłumanom na rozkaz nowego hrabiego który został król Jerozolimyu, kościół Najświętszej Marii Panny na Wieży i kościół karmelitów .
W okresie rzymskim w Trypolisie wzniesiono ważne budynki użyteczności publicznej, w tym stadion miejski czy gimazjoną, ze względu na strategiczne położenie miasta w połowie drogi cesarskiej nadmorskiej autostradzie prowadzącej z Antiochii do Ptolemaidy . Ponadto Trypolis zachował tę samą konfigurację trzech odrębnych i niezależnych administracyjnie dzielnic ( Aradyjczyków, Sydończyków i Tyryjczyków ). Terytorium poza miastem zostało podzielone pomiędzy trzy dzielnice.Pod koniec III wieku w latach od około 270 do 286 w Trypolis znajdowała się rzymska mennica. W 488 roku św. Sewer z Antiochii zwany później Światłem Syryjczyków został ochrzczony w kościele św. Leoncjusza w Trypolisie
Trypolis został zdobyty po raz pierwszy przez dowódcę Yuqna w roku 18 ery muzułmańskiej (639/640 n.e.) następnie Cesarstwo Rzymskie ponownie zajęło część jego wybrzeża Kiedy kalif Utman mianował Muawiję zarządcą nad Lewantem, Muawija wysłał Sufyana bin Mujiba al-Azdiego do Trypolisu, aby go odbił co też stało się po długim oblężeniu i ewakuacji Rzymian przez morze.
Pod panowaniem arabskim Trypolis był miastem portowym dla Damaszku; drugim po Aleksandrii port wojskowym ; dobrze prosperujący ośrodek handlowy i stoczniowy; bogate księstwo pod rządami emirów z rodu Banu Ammar. Adminstracyjnie Trypolis podlegał jurysdykcji wojskowej prowincji Damaszek.
W okresie kryzysu kalifatu Abbasydów teren dostał się pod włądzę konkurencyjnej dynastii Fatymidów. Pod ich panowaniem w Libanie rozwinęła się produkcja wraz z eksportem tkanin i dywanów. Podczas wizyty podróżnika Nasir-i-Khusrau w 1047 r. oszacował wielkość populacji Trypolisu na około 20 000, a całą populację stanowili szyici. Pod rządami Amina al-Dawli z rodu Banu Ammar który cały czas utrzymał władzę w mieście miasto pozostało centrum handlowym i stało się intelektualnym centrum szyizmu , posiadającym bibliotekę liczącą 100 000 woluminów. Rządy muzułmanów skończyły się wraz z przybyciem krzyżowców pod wodzą czarnogórskiego księcia Vlada Petrovica. Od tamtego czasu Trypolis ma niejednorodną populację, w Łacinników, Greków , Ormian , Maronitów , Nestorian , Żydów i muzułmanów. W miesie nad którym góruje „Góra Pielgrzyma” z cytadelą zbudowano m.in.: „Kościół Grobu Świętego na Górze Pielgrzyma (obejmujący sanktuarium szyickie) oddane obecnie muzłumanom na rozkaz nowego hrabiego który został król Jerozolimyu, kościół Najświętszej Marii Panny na Wieży i kościół karmelitów .