Handel

[Maurycy Orański]

Tymczasem konwój królewski, wiozący to samo, znajdował się w okolicy Cypru. Tam spotkał się z jednostkami pod banderą templariuszy. Marynarze z Korony wysłuchali przy winie opowieści braci z pól bitewnych i nie kryli podziwu dla odwagi ich, swojego pana oraz innych wojowników. Na to zakonnicy pochwalili walki marynarzy z piratami, plagą oceanów, mówiąc że te potyczki to nie mniej Boża walka niż ich starcia z najeźdźcami na cesarstwo. Po rozstaniu się z rycerzami w przyjaznej atmosferze, konwój popłynął w kierunku Trypolisu.

[Maurycy Orański]

Konwój wreszcie dobił do Trypolisu. Oficerowie wiedzieli że na towary czekają głównie ludzie króla, ale widok człowieka z łańcuchem oficera koronnego był dla nich zaskoczeniem. Dostojnikiem tym był Seneszal. Widząc kogoś tak ważnego, komandor zszedł zaraz za pierwszymi marynarzami aby się przywitać. Z rozmowy, holenderski oficer dowiedział się o wczorajszym transporcie broni. Następnie złożył meldunek o tym co dokładnie znajduje się w ładowniach jego jednostek. Frank szybko skinął na jednego ze swoich poruczników. Za kilka minut, na nabrzeżu ustawiła się kolejka wozów. Każdy wypełnił się szybko materiałami budowlanymi wyprodukowanymi w Polsce. Po załadowaniu, pojazdy ruszyły za miasto, a po jego opuszczeniu uformowały się w dwa konwoje, do Nazaretu i Samosaty. Trzeci konwój wyjechał do Jerozolimy pod eskortą konnego rycerstwa. Znajdowała się w nim broń. Seneszal postanowił że zostanie ona rozdysponowana pod miastach królestwa aby służyć do uzbrojenia mieszkańców do obrony ich domów.

[Geórgios Palaiológos]

Postanowiłem również wesprzeć odbudowę zniszczeń w Królestwie Jerozolimskim, dlatego wysyłam do Króla Maurycego galerę wraz z ładunkiem najlepszej jakości drewna a także inwentarzem żywym.