Celebry

[Maurycy Orański]

Od czasu restytucji Cesarstwa, w Bazylikach w Palestynie znów sprawowany jest kult. Obecnie mamy okres Postu, ale w ten marcowy wtorek Nazaret był daleki od nastroju pokutnego. Ulice pełne były pielgrzymów z Cesarstwa, głownie jego zachodnich rubieży, a także z zagranicy: Niemców, Litwinów, Polaków, Francuzów i wielu innych. Wygląd ulic przywodził bardziej na myśl karnawał niż post. Przed południem rozpoczęła się główna uroczystość. Przewodniczył jej sam Patriarcha Jerozolimy.
Kiedy procesja zbliżyła się do ołtarza chór rozpoczął śpiew introitu.
[youtube]https://youtu.be/HlGTEkhuSmk?si=Hjq07xmM-Hmfno-h[/youtube]
Odmówiwszy modlitwy u stopni ołtarza i Kyrie

celebrans odczytał z mszału dzisiejszą kolektę

Sanctíssimæ Genetrícis tuæ Sponsi, quǽsumus, Dómine, méritis adjuvémur: ut, quod possibílitas nostra non óbtinet, ejus nobis intercessióne donétur:
.

I kolektę wspomnienia na dzisiejszą uroczystość

Nostra tibi, Dómine, quǽsumus, sint accépta jejúnia: quæ nos et expiándo grátia tua dignos effíciant; et ad remédia perdúcant ætérna.

A następnie Czytanie z Księgi Mądrości przewidziane na dzisiejszy dzień.

Umiłowany przez Boga i ludzi, którego pamięć jest błogosławiona. Pan dał mu chwałę podobną jako innym świętym, uczynił go potężnym na postrach nieprzyjaciół, a na jego słowa uśmierzał srogie klęski. On go też wsławił wobec królów, dawał przezeń rozkazy ludowi swemu i dozwolił mu oglądać chwałę swoją. Dla jego wiary i łagodności poświęcił go i wybrał spośród wszystkich ludzi. Pozwolił mu słyszeć swój głos i wprowadził go do obłoku. Sam mu też zwierzył swe przykazania, prawa żywota i umiejętności.

Potem chór zaśpiewał Graduał i Traktus
[youtube]https://youtu.be/kUj3y0aJSjs?si=BqzWCkJG-42jhcU8[/youtube]
https://youtu.be/ZmpPT-SwVjo?si=VmG6jazx-LPIoZdS
Kiedy chór umilkł diakon odczytał Ewangelię według świętego Mateusza

Gdy poślubiona była Matka Jezusa Maryja Józefowi, pierwej niźli się zeszli, okazało się, że poczęła z Ducha Świętego. A Józef, mąż Jej, będąc sprawiedliwym i nie chcąc Jej zniesławiać, zamierzał Ją potajemnie opuścić. A gdy nad tym przemyśliwał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: «Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swojej, albowiem, co się z Niej poczęło, z Ducha Świętego jest. A porodzi syna i nazwiesz imię Jego Jezus, albowiem On wybawi lud swój od grzechów jego».

Następnie celebrans kontynuował sprawowanie liturgii.
Na zakończenie ksiądz pobłogosławił zebranych.

[/quote]
[/quote]

[Maurycy Orański]

Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Gdy w Antiochii radzono nad wojną, na południe od miasta wierny lud zgromadził się w Bazylice w Nazarecie pod przewodnictwem biskupa. Duchowni już drugi dzień z rzędu mieli na sobie wyjątkowe na czas Postu białe szaty. Kościół obchodził bowiem Uroczystość Świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Swego Protektora
Kiedy procesja zbliżyła się do ołtarza chór rozpoczął śpiew introitu.

Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in átriis domus Dei nostri.
Bonum est confitéri Dómino: et psállere nómini tuo, Altíssime.
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto.
Sicut erat in principio, et nunc, et semper
et in saecula saeculorum,
Amen.
Justus ut palma florébit: sicut cedrus Líbani multiplicábitur: plantátus in domo Dómini: in átriis domus Dei nostri.

Odmówiwszy modlitwy u stopni ołtarza, Kyrie i z racji uroczystości Gloria, celebrans odczytał z mszału dzisiejsze kolekty

Sanctíssimæ Genetrícis tuæ Sponsi, quǽsumus, Dómine, méritis adjuvémur: ut, quod possibílitas nostra non óbtinet, ejus nobis intercessióne donétur

Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: et, quos ab escis carnálibus prǽcipis abstinére, a nóxiis quoque vítiis cessáre concéde.

A następnie Czytanie z Księgi Mądrości Syracha przewidziane na dzisiejszy dzień.

Umiłowany przez Boga i ludzi, którego pamięć jest błogosławiona. Pan dał mu chwałę podobną jako innym świętym, uczynił go potężnym na postrach nieprzyjaciół, a na jego słowa uśmierzał srogie klęski. On go też wsławił wobec królów, dawał przezeń rozkazy ludowi swemu i dozwolił mu oglądać chwałę swoją. Dla jego wiary i łagodności poświęcił go i wybrał spośród wszystkich ludzi. Pozwolił mu słyszeć swój głos i wprowadził go do obłoku. Sam mu też zwierzył swe przykazania, prawa żywota i umiejętności.

Po czytaniu chór odśpiewał Graduał

Dómine, prævenísti eum in benedictiónibus dulcédinis: posuísti in cápite ejus corónam de lápide pretióso.
Vitam pétiit a te, et tribuísti ei longitúdinem diérum in sǽculum sǽculi.

I traktus

[Beátus vir, qui timet Dóminum: in mandátis ejus cupit nimis.
Potens in terra erit semen ejus: generátio rectórum benedicétur.
Glória et divítiæ in domo ejus: et justítia ejus manet in sǽculum sǽculi.

Kiedy chór umilkł diakon odśpiewał Ewangelię według świętego Mateusza

Gdy poślubiona była Matka Jezusa Maryja Józefowi, pierwej niźli się zeszli, okazało się, że poczęła z Ducha Świętego. A Józef, mąż Jej, będąc sprawiedliwym i nie chcąc Jej zniesławiać, zamierzał Ją potajemnie opuścić. A gdy nad tym przemyśliwał, oto Anioł Pański ukazał mu się we śnie, mówiąc: «Józefie, synu Dawidów, nie bój się przyjąć Maryi, małżonki swojej, albowiem, co się z Niej poczęło, z Ducha Świętego jest. A porodzi syna i nazwiesz imię Jego Jezus, albowiem On wybawi lud swój od grzechów jego»..

Po Ewangelii biskup wygłosił kazanie:

Ewangelia ukazuje jako wzór prawdziwego mężczyzny św. Józefa. On jest
siłaczem w wymiarze ducha, którego wielkość leży w podejmowaniu
odpowiedzialności, odwadze, szacunku, delikatności, pobożności, posłuszeństwie Bogu. Św.
Józef doskonale spełnia podstawowe zadanie męża i ojca – zapewnia bezpieczeństwo
swojej rodzinie. Odważnie stawia czoła trudnościom, a dobro rodziny stawia ponad swoim.
Zdolny jest do zrezygnować ze swoich planów na rzecz woli Bożej, którą odkrywa w
głębokiej, pełnej zawierzenia modlitwie (obraz snu). Jako człowiek ufający Bogu
dostosowuje się do woli Boga mimo lęku i niezrozumienia. Prawdziwa pobożność prowadzi
do odnalezienia i realizacji dróg Bożych kosztem odrzucenia swoich planów. Bardziej
silnym jest nie ten, kto ma masywne mięśnie, ale kto potrafi zrezygnować ze swego „ego”.

Kto jest moim ideałem mężczyzny? Jakie cnoty św. Józefa powinieniem dziś szczególnie
naśladować?
ks. Tomasz Ludwicki SChr

Następnie patriarcha kontynuował sprawowanie liturgii.
Modlono się gorliwie bo wierni mięli świadomość co będzie jeśli to uzurpator zwycięży.
Na zakończenie biskup pobłogosławił zebranych.

[Maurycy Orański]

Beatæ Mariæ Virginis de Monte Carmelo

Szesnasty lipca to szczególny dzień świąteczny. Kościół czci Panią z Góry Karmel. Mimo braku niedzieli i formalnie braku większego święta Bazylika w Nazarecie pękała w szwach.
Celebra rozpoczęła uroczystą się procesją z ministrantami z krucyfiksem, trybularzem i dwoma świecami na cele. W tym samym czasie chór śpiewał antyfonę na wejście

Następnie, po odśpiewaniu Kyrie i Gloria, celebrans odczytał kolektę

Deus, qui beatíssimæ semper Vírginis et Genetrícis tuæ Maríæ singulári título Carméli órdinem decorásti: concéde propítius; ut, cuius hódie Commemoratiónem sollémni celebrámus offício, eius muníti præsídiis, ad gáudia sempitérna perveníre mereámur:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

W dalszej części liturgii diakon przeczytał Czytanie z Księgi Syracydesa

Jako krzew winny wydałam wdzięczną woń, a kwiaty moje owocem czci i godności. Jam matką pięknej miłości i bojaźni, i rozeznania, i świętej nadziei. We mnie łaska wszelkiej drogi i prawdy, we mnie cała nadzieja życia i cnoty. Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy mnie pragniecie, i napełnijcie się owocami moimi. Duch mój bowiem słodszy jest nad miód, a dziedzictwo moje nad plaster miodu. Pamięć moja na wieczne pokolenia. Którzy mnie pożywają, nadal mnie będą łaknąć, a którzy mnie piją, nadal będą mnie pragnąć. Kto mnie słucha, nie będzie zawstydzon a którzy przeze mnie działają nie zgrzeszą. Którzy mnie objaśniają, posiada żywot wieczny.

Po czytaniu chór odśpiewał Graduał

Następnie odśpiewał Ewangelię według świętego Łukasza

Onego czasu: Gdy Jezus mówił do rzesz, pewna niewiasta z tłumu donośnym głosem rzekła do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, któreś ssał». A On rzekł: «Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go».
.

A celebrans wygłosił kazanie

Dzisiaj słyszymy najpiękniejszą pochwałę jaką Jezus mógł dać własnej matce: «błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je» (Łk 11,28). W tej odpowiedzi Jezus nie odrzuca pochwały tej prostej kobiety, ale przyjmuje ją i posuwa się dalej, wyjaśniając, że Najświętsza Maryja jest błogosławiona —ale przede wszystkim— przez fakt bycia dobrą i wierną w wypełnianiu Słowa Bożego.

Czasami jestem pytany, czy chrześcijanie jak inne religie wierzą w przeznaczenie. Nie!: my chrześcijanie wierzymy, że Bóg przygotował dla nas los szczęścia. Bóg chce byśmy byli szczęśliwi, zadowoleni, błogosławieni. Spójrzmy, jak to słowo powtarza się w nauczaniu Jezusa: «Błogosławieni, błogosławieni, błogosławieni...». «Błogosławieni cisi, miłosierni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, którzy nie widzieli, a uwierzyli» (por. Mt 5:3-12, J 20,29). Bóg chce naszego szczęścia, szczęścia, które zaczyna się już na tym świecie, choć drogi, które do niego prowadzą to nie bogactwo, ani władza, ani łatwy sukces czy sława, ale skromna miłość tego, który ma nadzieję. Radość wiary! O której mówił nawrócony Jacques Maritain.

Rozchodzi się o szczęście, które jest jeszcze większe niż radość życia, ponieważ wierzymy w niekończące się życie, wieczne. Maryja, Matka Jezusa, nie tylko jest błe ogosławiona, bo przyniosła Go na świat, opiekowała się Nim i Go wychowała — jak przeczuwała ta spontaniczna kobieta— ale przede wszystkim za to, że posłuchała i wypełniała Słowo Boże: za to, że kochała i pozwoliła się miłować przez swego Syna Jezusa. Jak pisał poeta: «Móc powiedzieć “matko” i słyszeć “synu mój” - to szczęście, którego zazdrościł nam Bóg». Niech Maryja, Matka Pięknej Miłości, wstawia się za nami.
Autor: Jaume Aymar y Ragolta

Następnie przewodniczący kontynuował sprawowanie liturgii i na zakończenie pobłogosławił zebranych