Cesarstwo Bizantyjskie

Łucznicy
Formacja pozbawiona całkowicie uzbrojenia obronnego. Ich broń to łuki i kołczan ze strzałami oraz miecz.

Lekka Piechota
Uzbrojenie ochronne stanowi hełm i duża okrągła tarcza. Broń ofensywną lekkiej piechoty stanowi włócznia oraz miecz.

Ciężka Piechota
Wyekwipowana w hełmy, kolczugi i nagolenice. Ich uzbrojenie stanowiła włócznia o długości do 3,5 metra, miecz lub topór bojowy i okrągła tarcza.

Gwardia Piesza Cesarska
Elitarna, doborowa piechota. Uzbrojenie obronne stanowi szyszak, kolczuga i mała okrągła tarcza zawieszana na plecach.
Broń podstawowa to łuk i kołczan ze strzałami oraz miecz i sztylet.

Jazda Lekka
Uzbrojenie obronne stanowi hełm i okrągła tarcza. Broń podstawowa to włócznia długa na 3 metry oraz miecz.

Jazda Ciężka (Katafrakci)
Uzbrojenie obronne stanowi szyszak, zbroja łuskowa i nagolenice. Broń podstawowa to włócznia długa na 3 - 4 metry oraz miecz i sztylet.
Konie dla tego rodzaju jazdy były specjalnie hodowane i zazwyczaj nosiły końską zbroją łuskową, obejmującą cały wierzch konia.

Gwardia Konna Cesarska
Elitarna, doborowa jazda. Uzbrojenie obronne stanowi szyszak, kolczuga na która zakładano zbroję łuskową która dodatkowo chroniła pierś i ramiona oraz tarcza.
Broń ofensywna to miecz i sztylet oraz łuk i kołczan ze strzałami.