Cesarstwo Bizantyjskie

Uroczysta celebra na zakończenie wizyty apostolskiej Patriarchy Alberta w BizancjumIX VIII MMXXV





Po południu, w dniu 9 miesiąca sierpnia Roku Pańskiego 2025 w Święto św. Teresy Benedykty od Krzyża, dziewicy i męczennicy, patronki Europy odbyła się w Bazylice Hagia Sophia w Konsantynopolu uroczysta celebra pod przewodnictwem Jego Świątobliwości Alberta, na zakończenie podróży apostolskiej w Cesarstwie Bizantyjskim. Do Bazyliki zmierza uroczysta procesja, korowód prowadzą diakoni niosący krucyfiks, dalej idą turyferariusze oraz nawikulariusze. Za nimi orszak złożony z sztandarów, feretronów i figur, których końca nie widać. Dalej idą klerycy niosący piękne bizantyjskie księgi liturgiczne a za nimi prezbiterzy niosący wszelkie najstarsze, pozłacane bizantyjskie naczynia liturgiczne. Wszyscy w należnych chórowych strojach. Dalej zaś biskupi oraz arcybiskupi odziani w rokiety oraz mantolety z szczerozłotymi krzyżami na piersi, w rękach trzymają birety z odpowiednim pomponem. Wśród nich rozpoznać można JE Henryka Ziemiańskiego, JE Maurycego Orańskiego, JE Nicefora Nicejskiego. Za nimi niesiony jest Patriarcha Albert, odziany w szczerozłote mantum z herbami wszystkich Patriarchów Rotrii, spiętymi złotą klamrą. Patriarcha korzysta z specjalnej potrójnej koronkowej alby oraz jedwabistej sutanny. Ojciec Święty niesiony przez Gwardię Apostolską ma na sobie także tiarę, którą otrzymał na koronacji. Patriarcha z ogromnym uśmiechem błogosławi zebranemu ludowi. Procesja wraz z tłumem wiernym weszła do Świątyni, zaś chór Archidiecezji Konstantynopolitańskiej rozpoczął piękny, uroczysty śpiew. Kiedy wszyscy zasiedli do ław, do Biskupa Rotrii podeszli diakoni z odpowiednimi szatami do odprawiania świętej celebry, które to Ojciec Święty z pomocą Szambelana zakłada oraz rozpoczyna odprawianie świętych czynności.



Tłum wiernych obserwował jak Patriarcha Rotrii Albert sprawuje piękną celebrę. Wszystko odbywało się wśród wspaniałego akompaniamentu chóru Archidiecezji Konstantynopolitańskiej, który swym kunsztem przyćmiewał zespoły oraz chóry innych nacji. Po zakończeniu celebracji Jego Świątobliwość Albert wygłosił przemówienie:

Dziękujemy Waszej Świątobliwości za taką piękną celebrę oraz słowa skierowane do nas. Ze swojej strony obiecuję dać z siebie wszystko aby jak najlepiej wypełniać obowiązki prymasa Bizancjum i być dobrym pasterzem tego kościoła.