Cesarstwo Bizantyjskie

Potężne dzwony zachęcają wiernych do udania się w stronę Bazyliki Narodzenia Pańskiego, gdzie rozpocznie się inauguracja owej świątyni. Potężne dzwony oznajmiają przybyłym, że z zakrystii wyrusza procesja przed zamknięte drzwi Bazyliki. Na przedzie krucyferariusz z krzyżem Anakleta II, za nim akolici niosący relikwie Żłóbka. Następnie podążają diakoni z figurą Dzieciątka Jezus oraz sztandarami Państwa Kościelnego Rotria. Dalej Gwardia Honorowa Ojca Świętego z flagami wojennymi Rotrii, za nimi kapłani i biskupi oraz czcigodne grono kardynałów. Na końcu, wśród Dragonii Patriarszej widać Patriarchę Alberta niesionego w Sedia Gestatoria. Patriarcha ma na sobie uroczystą tiarę koronacyjną, złote mantum z wyszywanymi herbami Ojca Świętego, trójwarstwową koronkową albę przeciągniętą złotym cingulum rotryjskim. Na stopach białe pantofle, na dłoniach rękawiczki pontyfikalne z wyhaftowanymi przez Siostry Benedyktynki krzyżami. Korowód w ciszy udaje się przed miedziane drzwi kościoła, gdzie następuje ceremonia otwarcia. Do Ojca Świętego podchodzi kleryk z kociołkiem z wodą. Biskup Rotrii wzywa wszystkich do wstąpienia w progi świątyni.

Wstępujcie w bramy Pańskie z dziękczynieniem, z hymnami w Jego przedsionki.
W świętym Kościele Boga łaska i pokój niech będzie z Wami wszystkimi.

Budowniczy i fundator Bazyliki Narodzenia Pańskiego podaje Ojcu Świętemu klucze do świątyni. Patriarcha wkłada je i przekręca. W tym momencie następuje pobłogosławienie wody do poświęcenia murów Bazyliki. Patriarcha Albert wkłada palce do kociołka modląc się o pobłogosławienie wody. W tym czasie lud śpiewa pieśń ku czci Najświętszej Maryi Panny.
Patriarcha kropi mury Bazyliki Narodzenia Pańskiego, odrzwia i wejścia a także zgromadzony lud mówiąc:

Następuje otworzenie Świątyni. Arcybiskup Maurycy Orański z wysokiego chóru rozpoczyna śpiew "Veni Creator". W międzyczasie Ojciec Święty z procesją podchodzą do skrzyżowania transeptu i prezbiterium, gdzie wysypany zostaje poświęcony popiół.

Po odśpiewaniu Hymnu do Ducha św. Ojciec Święty modli się w ciszy. Wkrótce swoją złotą ferulą kreśli alfabet łaciński i grecki na znak jedności Kościoła Świętego, a także wspólnej kultury Kościoła - wschodniej i zachodniej. Po wypisaniu odpowiednich liter do Patriarchy podchodzi alumn z wodą święconą wymieszaną z winem, solą i popiołem - która służy tylko do święcenia kościołów. Patriarcha kropi ściany Bazyliki mówiąc:

Po pokropieniu Kościoła chór odśpiewuje Litanię do Wszystkich Świętych, wzywając ich wstawiennictwa przy ofiarowaniu świątyni Bogu.


Patriarcha ściąga rękawiczki oraz mantum i przywdziewa śnieżnobiały fartuch do namaszczania ołtarza i zacheuszków. Ojciec Święty ucałowuje ołtarz, w którym są relikwie Żłóbka i mówi do zgromadzonych:

Biskup Rotrii rozsmarowuje Święte Krzyżmo na środku i w rogach ołtarza, i podchodzi do dwunastu krzyży na ścianach w kościele, tzw. zacheuszków i również je namaszcza. W międzyczasie chór śpiewa psalm "Miserere mei, Deus".


Następnie Ojciec Święty siada na tronie i obmywa dłonie. Powstaje, chwilę modli się w ciszy i podchodzi do ołtarza, aby je okadzić. Patriarcha nabiera kadzidła i rozkłada je po czterech rogach ołtarza oraz na środku, gdzie umieszczone są relikwie Żłóbka. Następnie odpala je mówiąc do zebranych: