Cesarstwo Bizantyjskie

Podczas gdy moje siły były coraz bliżej mojej przyszłej stolicy, którą będę chciał odbić, w tym samym czasie Plugiusz dotarł do Nicomedii. Wszedł do środka i wtedy powiedział.

-Plugiusz: Dowódco Temu Bułgarii @Piotr Asen i dowódco Temu Hellady @Geórgios Palaiológos składam serdeczne gratulacje dla waszej wygranej oraz podziękowania za obronienie Nicomedii. Ponadto nazywam się Doradca Strategosa Temu Niceae Plugiusz. I miałem wam wręczyć ten list.

Po czym list dał do rąk @Geórgios Palaiológos , a w nim pisało.

Witajcie Strategosie Piotr Ansen i Strategosie Geórgios Palaiológos. Chciałem wam serdecznie pogratulować zwycięskiej bitwy. Wiedzcie że nas ona motywuje do odbicia mojego Temu. Chciałbym wam też podziękować że obroniliście dzielnie Nicomedie. Jednak jak wiecie czas jest cenny, dlatego od razu udałem się w poszukiwaniu resztek armii którą pokonaliście. Nie wiem ilu ich napotkam, ale będę brał przykład z waszej waleczności i również stawię im czoła, nawet jeżeli się ukryją w Niceae. Jednak pamiętajcie za to co zrobiliście, będziecie tutaj zawsze mile widziany na moim Temie po tym, jak już odzyskam nad nim całkowitą kontrolę. Moja armia co prawda nie jest doświadczona, ale są zmotywowani i głodni walki i zmiażdżenia naszego wspólnego wroga. Jeżeli nam się uda zdobyć Niceae, to oczywiście wtedy wiedzcie że za wczasu zapraszam was do stolicy którą zamierzam za wszelką cenę odbić. Także to chciałem wam przekazać i życzę dalszych sukcesów.

Leszek Ebe-Grüner pisze: ↑22 sie 2025, 23:26 Podczas gdy moje siły były coraz bliżej mojej przyszłej stolicy, którą będę chciał odbić, w tym samym czasie Plugiusz dotarł do Nicomedii. Wszedł do środka i wtedy powiedział.

-Plugiusz: Dowódco Temu Bułgarii @Piotr Asen i dowódco Temu Hellady @Geórgios Palaiológos składam serdeczne gratulacje dla waszej wygranej oraz podziękowania za obronienie Nicomedii. Ponadto nazywam się Doradca Strategosa Temu Niceae Plugiusz. I miałem wam wręczyć ten list.

Po czym list dał do rąk @Geórgios Palaiológos , a w nim pisało.

Witajcie Strategosie Piotr Ansen i Strategosie Geórgios Palaiológos. Chciałem wam serdecznie pogratulować zwycięskiej bitwy. Wiedzcie że nas ona motywuje do odbicia mojego Temu. Chciałbym wam też podziękować że obroniliście dzielnie Nicomedie. Jednak jak wiecie czas jest cenny, dlatego od razu udałem się w poszukiwaniu resztek armii którą pokonaliście. Nie wiem ilu ich napotkam, ale będę brał przykład z waszej waleczności i również stawię im czoła, nawet jeżeli się ukryją w Niceae. Jednak pamiętajcie za to co zrobiliście, będziecie tutaj zawsze mile widziany na moim Temie po tym, jak już odzyskam nad nim całkowitą kontrolę. Moja armia co prawda nie jest doświadczona, ale są zmotywowani i głodni walki i zmiażdżenia naszego wspólnego wroga. Jeżeli nam się uda zdobyć Niceae, to oczywiście wtedy wiedzcie że za wczasu zapraszam was do stolicy którą zamierzam za wszelką cenę odbić. Także to chciałem wam przekazać i życzę dalszych sukcesów.

Będziemy musieli kiedyś opić ten sukces. Póki co pozostała przy życiu część Tagmy Numeroi musi nieco odpocząć a także poczekać na przybycie mojego wsparcia w postaci wojska temowego Hellady. Wtedy dopiero ruszę na wschód w kierunku Heraklei Pontyckiej, potem miasteczka Tium, Amastris. Jeśli starczyłoby sił, to może skierowałbym się ku Pontowi, a tam u jego bram miasto Synopa, ale nie jest ono do zdobycia ze szturmu czy nawet długiego oblegania. Od ponad 3 lat jest rozbudowywane i utrzymywane przez Kartwelów. To miasto jest praktycznie taki sam czas bizantyjskie co kartwelskie (gruzińskie) [licząc jedynie historię i czas internetowego bizancjum] Także moje skromne siły nie wystarczą raczej by mury Synopy padły. Potrzebna byłaby tu większa kampania i większe nakłady energii, sił, pieniędzy aby zdobyć to miasto.

W dniu dzisiejszym, dobę po zwycięskiej bitwie o Nicomedię, Strategos Piotr Asen wyprawił ucztę na zamku w Nicomedii. Zebrali się bułgarscy dowódcy, bojarzy, oraz ich greccy sprzymierzeńcy. Podano wino, piwo, a także mięsiwo, chleb, owoce, ryby, a także inne jedzenie i napitek zdobyty na uciekających grekach służących uzurpatorowi. Świętowano wielkie zwycięstwo i przełamanie 3 tygodniowego oblężenia. Ucztującym bułgarom i grekom przygrywali grajkowie, a także tańczyły tancerki. Uczta trwała cały dzień, a pod koniec rozdano resztki jedzenia i pozostałe wino i mięso i chleb ludowi miasta Nicomedia.

Nadszedł ten dzień... Dzień bitwy o Nicaea. Przeciwnicy schowali się za murami... Pierw łucznicy zaciągnęli łuki, potem wycelowali w lekką piechotę wroga... I padły strzały! Jednak tarczę ich osłoniły i zabiłem jedynie 5 lekkich piechurów... Przeciwnik w odpowiedzi wzmocnił obronę miasta. Widać że nie chcą poddać się bez walki! Jednak ja postanowiłem że niech łucznicy spróbują jeszcze raz ich ostrzelać. Jednak tym razem dokładnie naciągnęli łuki i... Widać było bezlitosną chmurę strzał... Tym razem padło aż 60 lekkich piechurów z pośród 395 lekkich piechurów! Nicefor postanowił nie czekać, otworzył bramy i wysłał ciężką jazdę do ataku! Ja postanowiłem również wysłać i ciężką i lekką jazdę by się zmierzyli ze sobą! Walka była zacięta i po pierwszej fazie straciłem aż 110 ciężkiej jazdy, ale o dziwo cała lekka jazda była cała i zdrowa, za to przeciwnik stracił 20 ciężkiej jazdy w bitwie. Bitwa się ciągnęła i znowu lekka jazda o dziwo wszyscy żyją! Natomiast coraz większe straty mam w ciężkiej jeździe i obecnie zostało ich 240, natomiast ciężkiej jazdy wroga zostało 560... Moja lekka jazda skupiła się na prawej stronie... Ale bez strat, za to wroga ciężka jazda zaatakowała moją ciężką jazdę i zostało moich tylko 210. Jako że sytuacja robiła się niebezpieczna to szybko wycofałem moją konnice, a łucznikom kazałem strzelać z łuków do ciężkiej jazdy. Łucznicy strzelają i ku zdziwieniu wszystkich wroga ciężka jazda ponosi ogromne straty bo zostało im tylko 201 ciężkiej jazdy! I wtedy moja ciężka i lekka konnica z powrotem z szarżą atakują ciężką jazdę wroga! Ostatecznie bitwa trwa bardzo długo... W końcu resztki ciężkiej konnicy wroga się cofają, zostało ich tylko 20, natomiast ja po raz pierwszy poniosłem straty w lekkiej jeździe i zostało mi 710 lekkiej jazdy, a z kolei zostało mi 95 ciężkiej jazdy. Jednak lekka piechota wroga desperacko atakuje moją konnice. Jednak po brutalnej bitwie, tracę zaledwie 30 lekkiej jazdy i 5 ciężkiej jazdy, a w zamian rozwaliłem 150 lekkiej piechoty wroga. Tak też po krwawych bojach ostatecznie się poddali i tym samym w końcu odzyskałem władzę nad Nicaea! Sam ich dowódca Nicefor również został przez nas złapany i oczywiście od razu pokazałem moim żołnierzom, co się robi z wrogami naszego Cesarza Aleksego I Komnena... I uciąłem mu łeb! Jednak mimo wszystko najbardziej ucierpiała moja ciężka konnica i musiałem się liczyć że będą regenerować siły. Ja sam wkroczyłem zaś do mojej siedziby w Nicaea i usiadłem na tronie. Wiedziałem jedno. Najważniejsze moje miasto zostało odbite...

Do miasta Nicomedia przybyły nowe siły złożone z wojsk temowych Hellady. Łącznie 1200 zbrojnych. Teraz połączone siły ułożone w zbiorczą armię liczą 1200 zbrojnych temu Hellada, 2000 zbrojnych tagmy Numeroi, oraz 2000 Tourkopouloi. Łącznie 5200 zbrojnych wyruszyło popołudniem z Nicomedii w kierunku miasta Herakleja Pontyjska.

Wieści o klęsce pod Trypolisem i pojmaniu króla Dawida oraz księcia Demetriusza dotarły do Kolonei już kilka dni temu, ale dopiero teraz jak grom z jasnego nieba rozniosły się po całym poncie. Rada wojenna, złożona z najpotężniejszych książąt i hrabiów, zebrała się w ponurym nastroju. Bez swojego monarchy i następcy tronu, z armią zdziesiątkowaną i zdemoralizowaną, nie widzieli szans na dalszą, zwycięską wojnę. List od króla Maurycego, choć twardy w swoich żądaniach, był jedyną rozsądną furtką. Po burzliwych naradach postanowili przystać na warunki, choć targowali się do upadłego poprzez wysłanników. Ostateczna suma okupu i zadośćuczynienia została ustalona na dwadzieścia pięć tysięcy bizantów – kwotę ogromną, ale możliwą do zebrania bez całkowitej ruiny skarbca.

Posłowie przybyli do obozu króla Maurycego pod Trypolisem z listem zawierającym zgodę. Orański, choć zwycięzca, również zdawał sobie sprawę z wyczerpania swojej armii i niepewnej sytuacji na innych frontach. Przyjął warunki, a wymiana jeńców i okupu miała odbyć się w dwóch miejscach; pierwsza na neutralnym gruncie u stóp gór Libanu, gdzie Król Dawid i jego syn odzyskali wolność, choć ich duma została głęboko zraniona. Drugim miejscem była polana na południe od miasta Sebasteia. Tam wolność odzyskali żołnierze jerozolimscy pojmani podczas walk kartwelsko-jerozolimskich, a także wszelcy cywile, pojmani w Poncie od czasu wkroczenia wojsk Kartwelskich do Pontu. Z tamtego też miejsca woły ciągnęły ciężkie skrzynie ze złotem (dokładnie to z 10 tysiącami Bizantów), mające zagoić rany królestwa.

Dokument potwierdzający zawarcie rozejmu został przygotowany w dwóch egzemplarzach aby i Jerozolima i Kartwelia dysponowały pisemnym dowodem wstrzymania walk pomiędzy nimi;

My, Maurycy z Bożej łaski król Jerozolimy, książę Antiochii, hrabia Edessy i Trypolisu, etc., etc.

oraz

My, Dawid, z Bożej łaski król królów Abchazów, Kartwelów, Ranów, Kachów i Ormian, etc., etc.

zawieramy rozejm na miesiąc na następujących warunkach:
- Strony wstrzymają walkę na jeden miesiąc i nie będą przez okres rozejmu najeżdżać posiadanych przez siebie ziem, ani atakować przemieszczających się armii czy karawan.
- Król Dawid i Królestwo Kartwelii zrzekają się wszelkich roszczeń i pretensji do ziem, miast i twierdz Królestwa Jerozolimskiego zajętych w trakcie obecnej wojny.
- Jako zadośćuczynienie za straty wojenne, zniszczenie miast (w szczególności Świętego Miasta Nazaret) oraz zbezczeszczenie świętych miejsc, Królestwo Kartwelii zobowiązuje się uiścić na rzecz Królestwa Jerozolimskiego okup i reparacje wojenne w wysokości dwudziestu pięciu tysięcy bizantów w złocie. Suma ta zostanie wypłacona w całości w ciągu jednego roku od podpisania niniejszego aktu.
- Wszyscy jeńcy wojenni obu stron zostaną niezwłocznie i bezwarunkowo uwolnieni.
- Król Dawid zobowiązuje się zerwać wszelkie przymierza wymierzone przeciwko Królestwu Jerozolimskiemu i Cesarstwu Rzymskiemu, a w szczególności sojusz z uzurpatorem Janem ze Smyrny.
- Oba Królestwa zgadzają się na swobodny przepływ kupców i pielgrzymów pomiędzy swoimi ziemiami, przynajmniej na czas trwania rozejmu.
- Król Dawid i Królestwo Kartwelii obiecuje jak tylko to będzie możliwe rozejm z Cesarzem Aleksym Komnenem i rozwiązać sprawę przynależności wszelkich ziem jakie zostały zajęte przez Kartwelów i Ormian.

Na potwierdzenie powyższych postanowień i dla nadania im mocy prawnej, spisaliśmy i opieczętowaliśmy niniejszy dokument naszymi królewskimi pieczęciami.

Dano w obozie pod Trypolisem, w Sierpniu Roku Pańskiego 2025.